ملاقات فرزند مشترك حق طبيعي، اخلاقي و قانوني والدين است و نميتوان هيچ يك از والدين را از اين حق بدون دليل قانوني محروم كرد. بنابراين، در صورتيكه هر يك از والدين ادعا كند كه ديگري شرايط ديدار با فرزند را ندارد، بايد اين ادعا را در دادگاه صالح اثبات كند. در مجله دلتا به بررسي قوانين و مقررات مربوط به ملاقات فرزند پرداخته شده است.
ملاقات فرزند بعد از طلاق
مدت زمان ملاقات بعد از طلاق، محدوديت ندارد، مگر اينكه طفل بعد از سن رشد (۱۸ سال تمام)، تمايلي به ملاقات نداشته باشد. با ارائه لايحه و نوشتن دليل و مستندات ميتوان از دادگاه تقاضاي افزايش زمان ملاقات طفل را مطرح كرد. همچنين چنانچه قبل از طلاق، فرزند نزد هر يك از والدين بوده و از ملاقات طرف ديگر جلوگيري شود، طرف مقابل مي‌تواند از طريق مراجعه به دفاتر خدمات الكترونيك قضايي و ارجاع دعوي به دادگاه خانواده تقاضاي خود را مطرح كند.
امتناع از تحويل فرزند
دادخواست الزام به ملاقات فرزند مشترك مانند ساير دعاوي حقوقي، توسط خواهان به طرفيت خوانده و با موضوع ملاقات طفل مطرح مي‌شود. دادگاه نسبت به موضوع رسيدگي كرده و در صورت احراز صلاحيت و همچنين مصالح كـودك راي مقـتضي را صادر مي‌كند. هيچ يك از والدين حق ممانعت از ملاقات فرزند مشترك براي طرف مقابل را ندارند، حتي مشكلات اخلاقي پدر يا مادر هم باعث نميشود از ملاقات او با فرزندش جلوگيري شود. در صورت ممانعت از تحويل فرزند و عدم توجه به دستور مقام قضايي با او برخورد قانوني خواهد شد.
سلب حق ملاقات طفل
در مواردي ممكن است حق ملاقات از پدر يا مادر سلب شود. در اين شرايط بايد مشخص كرد كه در صورت تحويل فرزند به طرف مقابل چه خطرات و مشكلات و يا شرايط ناگواري احتمال دارد طفل را تهديد كند. در زير بخشي از مواردي كه موجب سلب حق ملاقات مي‌شود ذكر شده است.
۱. بيماري حاد و مُسري
۲. خطرات جاني
۳. ساير مواردي كه طبق نظريه پزشكي قانوني به عبارتي موجب ترس و تحولات روحي، رواني، اخلاقي و… است.
گاهي به محض جدائي موقت يا دائم، يكي از زوج‌ها به شهر يا كشور ديگري ميرود و حق ملاقات را براي طرف ديگر با بُعد مسافت و هزينه مواجه مي سازد. اين گونه افراد به دستور و بررسي قاضي پرونده، نقطه ملاقات را بر حسب مسافت تعيين ميكنند كه براي طرف‌ها امكان ملاقات باشد.
تعيين مكان ملاقات فرزند
تعيين مكان ملاقات مي‌تواند توافقي باشد و در صورت عدم توافق به تشخيص دادگاه است. برخي دادگاهها نيز براي حل اين مشكل، كلانتري را محل ملاقات قرار ميدهند، در حاليكه اين اقدام به طفل آسيب روحي و رواني جدي وارد مي‌كند و ترس و اضطراب ناشي از اين ملاقاتها آرامش روحي او را در معرض خطرات جدي قرار ميدهد. در قانون حمايت خانواده قانونگذار به لزوم ايجاد امكانات مناسب براي ملاقات فرزندان طلاق با والدينشان تاكيد مي‌كند.
مدارك لازم براي دادخواست ملاقات فرزند
۱. كارت ملي
۲. شناسنامه
۳. سند ازدواج يا طلاق‌نامه
پيشنهاد مطالعه : براي آشنايي بيشتر با شرايط بخشيدن مهريه براي حضانت فرزند “بخشيدن مهريه در قبال حضانت فرزند” را مطالعه كنيد.
ملاقات فرزند مشترك حق طبيعي، اخلاقي و قانوني والدين است و نميتوان هيچ يك از والدين را از اين حق بدون دليل قانوني محروم كرد. بنابراين، در صورتيكه هر يك از والدين ادعا كند كه ديگري شرايط ديدار با فرزند را ندارد، بايد اين ادعا را در دادگاه صالح اثبات كند. در مجله دلتا به بررسي قوانين و مقررات مربوط به ملاقات فرزند پرداخته شده است.
ملاقات فرزند بعد از طلاق
مدت زمان ملاقات بعد از طلاق، محدوديت ندارد، مگر اينكه طفل بعد از سن رشد (۱۸ سال تمام)، تمايلي به ملاقات نداشته باشد. با ارائه لايحه و نوشتن دليل و مستندات ميتوان از دادگاه تقاضاي افزايش زمان ملاقات طفل را مطرح كرد. همچنين چنانچه قبل از طلاق، فرزند نزد هر يك از والدين بوده و از ملاقات طرف ديگر جلوگيري شود، طرف مقابل مي‌تواند از طريق مراجعه به دفاتر خدمات الكترونيك قضايي و ارجاع دعوي به دادگاه خانواده تقاضاي خود را مطرح كند.
امتناع از تحويل فرزند
دادخواست الزام به ملاقات فرزند مشترك مانند ساير دعاوي حقوقي، توسط خواهان به طرفيت خوانده و با موضوع ملاقات طفل مطرح مي‌شود. دادگاه نسبت به موضوع رسيدگي كرده و در صورت احراز صلاحيت و همچنين مصالح كـودك راي مقـتضي را صادر مي‌كند. هيچ يك از والدين حق ممانعت از ملاقات فرزند مشترك براي طرف مقابل را ندارند، حتي مشكلات اخلاقي پدر يا مادر هم باعث نميشود از ملاقات او با فرزندش جلوگيري شود. در صورت ممانعت از تحويل فرزند و عدم توجه به دستور مقام قضايي با او برخورد قانوني خواهد شد.
سلب حق ملاقات طفل
در مواردي ممكن است حق ملاقات از پدر يا مادر سلب شود. در اين شرايط بايد مشخص كرد كه در صورت تحويل فرزند به طرف مقابل چه خطرات و مشكلات و يا شرايط ناگواري احتمال دارد طفل را تهديد كند. در زير بخشي از مواردي كه موجب سلب حق ملاقات مي‌شود ذكر شده است.
۱. بيماري حاد و مُسري
۲. خطرات جاني
۳. ساير مواردي كه طبق نظريه پزشكي قانوني به عبارتي موجب ترس و تحولات روحي، رواني، اخلاقي و… است.
گاهي به محض جدائي موقت يا دائم، يكي از زوج‌ها به شهر يا كشور ديگري ميرود و حق ملاقات را براي طرف ديگر با بُعد مسافت و هزينه مواجه مي سازد. اين گونه افراد به دستور و بررسي قاضي پرونده، نقطه ملاقات را بر حسب مسافت تعيين ميكنند كه براي طرف‌ها امكان ملاقات باشد.
تعيين مكان ملاقات فرزند
تعيين مكان ملاقات مي‌تواند توافقي باشد و در صورت عدم توافق به تشخيص دادگاه است. برخي دادگاهها نيز براي حل اين مشكل، كلانتري را محل ملاقات قرار ميدهند، در حاليكه اين اقدام به طفل آسيب روحي و رواني جدي وارد مي‌كند و ترس و اضطراب ناشي از اين ملاقاتها آرامش روحي او را در معرض خطرات جدي قرار ميدهد. در قانون حمايت خانواده قانونگذار به لزوم ايجاد امكانات مناسب براي ملاقات فرزندان طلاق با والدينشان تاكيد مي‌كند.
مدارك لازم براي دادخواست ملاقات فرزند
۱. كارت ملي
۲. شناسنامه
۳. سند ازدواج يا طلاق‌نامه
پيشنهاد مطالعه : براي آشنايي بيشتر با شرايط بخشيدن مهريه براي حضانت فرزند “بخشيدن مهريه در قبال حضانت فرزند” را مطالعه كنيد.
۶ مدل فرش شیک و خاص در چیدمان آشپزخانه